Źródlo witaminy C – jarzębina czerwona

Jarząb pospolity (Jarzębina) (Sorbus aucuparia)

Jarzębina to krzew lub (częściej) niewysokie drzewo dorastające do 15 metrów. Występuje na terenie całego kraju (w górach sięga piętra kosodrzewiny). Często rośnie w lasach gdzie jest bardzo ceniona przez leśników ze względu na owoce, którymi żywi się wiele zwierząt (ptaki, sarny, wiewiórki, borsuki, dziki, lisi). Jest schronieniem pożytecznych owadów i pająków. Jarzębinę cenią również pszczelarze ze względu – ma duże właściwości miododajne. Poza lasem występuje przy drogach i parkach, gdzie często jest sadzona przez człowieka.
Jarzębina kwitnie w maju tworząc drobne kwiaty o migdałowym zapachu zebrane w baldachogrona, których powstają owoce (dojrzałe mają kolor czerwony). Owoce zbiera się od sierpnia do października. Suszy je się szybko, najpierw w temperaturze 40°C, później 60°C. Kwiaty zbiera się od maja do czerwca w pogodne dni, zrywając całe kwiatostany. Można je suszyć w warunkach naturalnych w całych kwiatostanach, przy dobrym przewiewie powietrza. Wysuszone należy osmyknąć ręcznie lub otrzeć na sitach, później trzeba starannie odsiać szypułki.

Owoce są bogate w kwasy organiczne. Zawierają dużo witaminy C (więcej niż w cytrynie) oraz witaminy A, B, E, PP i K oraz mikroelementy: miedź i magnez. Świeże owoce zawierają kwas parasorbowy, który może wywołać biegunki i wymioty, jednak szybko rozpada się w czasie suszenia, gotowania, mrożenia.

Owoce działają przeciwzapalnie w drogach moczowych i w przewodzie pokarmowym. Ze względu na dużą zawartość witamin C i A zalecana jest przy awitaminozie. Dzięki występowaniu witaminy PP stosowane są profilaktycznie w arteriosklerozie i w chorobie nadciśnieniowej.
Na następnej stronie poznasz przepisy jak przyrządzić naturalny lek z jarzębiny w domu.