Dziewanna wielkokwiatowa (Verbascum thapsiforme)
Oryginalnie dziewanna pochodzi z Azji. Obecnie w stanie naturalnym występuje niemal w całej Europie. W Polsce jest pospolita na niżu i niższych pogórzach, gdzie rośnie najczęściej na glebach jałowych, piaszczystych i kamienistych. Często rośnie na słonecznych pagórkach, na wszelakich odłogach i nieużytkach, kamieńcach, zrębach leśnych, przydrożach, starych gruzowiskach. Jest rośliną dwuletnią. W pierwszym roku tworzy rozetę dużych, eliptycznych, krótkoogonkowych liści. W drugim roku wypuszcza charakterystyczną wysoką łodygę, na końcu której pojawiają się żółte kwiaty.Do celów leczniczych zbiera się kwiaty, bez kielichów. Zrywa je się w suche, słoneczne dni, które po wysuszeniu zamyka się w szczelnych pojemnikach.
Napar z kwiatów.
1 łyżkę suszonych kwiatów zalać szklanką wrzątku i odstawiamy pod przykryciem na 15 minut. Po przecedzeniu pić 2-3 razy dziennie po pół szklanki po jedzeniu w suchym, męczącym kaszlu, w chrypce, w przewlekłych stanach zapalnych żołądka i jelit.
Odwar z kwiatów.
2 łyżki suszonych kwiatów zalać 2 szklankami wody i gotujemy przez 15 minut na małym ogniu. Po przecedzeniu odstawiamy na 10 minut i pijemy w 4 porcjach po jedzeniu w ciągu
dnia jako środek łagodnie uspokajający. Odwaru można używać również do płukania gardła i na okłady w przypadku oparzeń, stłuczeń i różnych stanach ropnych skóry.
Nalewka z kwiatów.
100 g świeżych kwiatów zalać 0,5 1 spirytusu, mocno wstrząsnąć i odstawić butelkę na 14 dni. Pić 2 razy dziennie 15—20 kropli w kieliszku wody w przeziębieniach. Nalewkę możemy też wcierać w skórę w bólach kostnych i stawowych.